Bale, karnawały, imprezy... No cóz, jak trzeba, to trzeba :D

Ja, Ewa, jestem aspołeczną jednostką. Ale są od tego pewne wyjątki. Np uwielbiam występować na scenie. No serio!
Co do aspołeczeństwa ;) - dlatego zawsze chciałam mieszkać na wsi, z dala od ludzi, bo ja generalnie nie za bardzo lubię się integrować. Ale to nie znaczy, że nie lubię ludzi. Ja po prostu chyba się boję ludzi. Zawsze mam stresa, jak mam coś załatwić, zrobić zakupy (całe szczęście, że teraz są samoobsługowe sklepy, hehehe), a jak już wchodzę do jakiegoś urzędu, to ciśnienie i adrenalina mi skaczą, a poziom stresu osiąga apogeum. Dzięki wszelkim bogom za nasz urząd w Rosszoszu, w którym pracują fantastyczni ludzie :D
Artur mi zawsze powtarza, że jestem dzikuską.
Ale, no właśnie...wczoraj mi się przypomniało, jak fajnie być na scenie :D Ja jestem typem organizatora, wojownika, osoby, która lubi działać, robić coś, szefować. Tak, tak, serio. Jestem zodiakalnym baranem, a to tez o czymś świadczy ;) Wszystko to we mnie ucichło, gdy pojawiło się dziecko, mąż, pojawiły się gary, odkurzacz... Wystawy, wernisaże, pokazy odeszły. Strasznie mi tego brakuje.
Ale do rzeczy - wczoraj byliśmy na imprezie zorganizowanej przez stowarzyszenie ze wsi obok,
Stowarzyszenie Rozwoju Wsi OSP Jedna Dubica, zostaliśmy zawezwani przez organizatorów na scenę w związku z tym, że jesteśmy nowi, więc chciano nas przedstawić lokalnej społeczności :) No i dostaliśmy mikrofony i mieliśmy opowiedzieć o tym, czym się zajmujemy. No i poszło!!! Opowiadaliśmy o nas, jak się poznaliśmy, o łucznictwie, o sztuce, o ceramice. A że my jak we dwoje jestesmy w takiej sytuacji to jest zawsze zabawnie, dostaliśmy gromkie brawa kilka razy i chyba szczerze się śmiano z tego, w jaki sposób opowiadaliśmy o naszych działaniach :)
Ech, było super! hehehhe :)
Zawsze wiedziałam, że może w poprzednim życiu byłam aktorka albo piosenkarką :D
No, ale bardzo nam było miło, że nas tak miło powitano w nowym środowisku :)

W zeszłym tygodniu był bal u Jagódki w nowym przedszkolu. Bawiła się super, ale widzę, że nie ma jeszcze koleżanek, że cieszyła się, że jestesmy z nią, chociaż za bardzo jej nie przeszkadzało to, że sama się bawi - inne dzieci też tańczyły w pojedynkę. Może to jeszcze ten wiek ;)

 A tu ja i moje odczucia co do imprez ;)

Aha, no i nasze całe stado i kozy śnieżne na miły dzień :D

ps. Dziś jakoś tak może chaotycznie napisane, ale stwierdziłam, że jak zacznę się zastanawiać, to znowu nic nie napiszę, a tu ma się toczyć życie, prawda?
Paaa!!!
Ewa